یا فاطمه

​روزی برای امیرمؤمنان علیه السلام میهمان رسید. آن حضرت به خانه آمده و فرمود: یا فاطمه، آیا طعامی برای میهمان خدمت شما می باشد؟

عرض کرد: فقط قرض نانی موجود است که آن هم سهم دخترم زینب می باشد. زینب سلام الله علیها بیدار بود ، عرض کرد: ای مادر ، نان مرا برای میهمان ببرید، من صبر می کنم

کودکی که در آن زمان ، چهار یا پنج سال بیشتر نداشته این جود و کرم او باشد، دیگر چگونه کسی می تواند به عظمت بانو پی ببرد؟

خانمی که هستی خود را در راه خدا بذل بنماید و فرزندان از جان عزیزتر خود را در راه خداوند متعال انفاق کند و از آنها بگذرد بایستی در نهایت جود بوده باشد. جان عالم فدایش

ریاحین الشریعة ، جلد ۳ ، صفحه ۶۴